Dag 10 en 11 Sunway Lost World of Tambun

Dag 10 en 11

Once in a lifetime moment! The Sunway Lost World of Tambun is in één woord absoluut fantastisch om met je eigen kids te beleven, althans volgens verschillende reisblogs!

In Nederland hebben we getwijfeld of we dit park wilden bezoeken. We lazen veel goede recensies, maar vonden het wel erg prijzig. We wilden wel gaan, maar dan voor de full-expierence! Slapen in een tentje in de jungle aan het water. Uiteindelijk hebben we dit wel gedaan in de hoop dat we er geen spijt van kregen.

Vanuit Marina Island (aankomst haven vanuit Palau Pangkor) was het ongeveer twee uur rijden naar het park gelegen in Ipoh. Bij aankomst mochten we even wachten bij de receptie en onze bagage neerleggen op een kar. Niet veel later werden we opgepikt door chauffeur Kamal -later bleek hij een alleskunner, maar daarover later meer- die ons naar het verblijf op het park bracht. Een enthousiaste jongen die direct het contact met onze jongens zocht. Rijdend naar onze plek achterop het park vertelde hij van alles over de mogelijkheden vanuit vriendelijk oogpunt. Tijn en Sam vonden hem direct al geweldig.

Bij aankomst van onze heuse tent, keken wij onze ogen uit tussen de bergen. Aan het water en op de achtergrond allerlei dierengeluiden. Fantastisch! We installeerden ons en gingen vanwege de warmte snel richting het waterpark. Onderweg kwamen we nog een leuke attractie tegen waarbij de jongens Tin uit een riviertje mochten zeven. Na dit educatieve deel snel glijden maar op de vele spectaculaire glijbanen. Wat ons opviel was de grote mate van security die alles in de gaten hield rondom en in het water. Dat gaf met twee jonge kinderen, ook al hebben ze al hun zwemdiploma, een veilig gevoel. Na de glijbanen gingen we nog even de Maine Coon katten aaien -eindelijk mochten de jongens de goed verzorgde dieren aaien- en daarna ook nog door naar het spookhuis. Want bij aankomst op het park zagen Tijn en Sam dit direct al. Een enge man die voor de attractie stond met een groot mes. Ze hielden maar niet op met vragen. Spookhuis, spookhuis, spookhuis! Eenmaal binnen, hebben Miranda en ik ons kapot gelachen. Wat hadden ze dit goed nagemaakt zeg! Sam vond het echt niet zo leuk als het leek. Vooraf de grootste mond, maar in het spookhuis -tot huilens toe- vond hij het doodeng. Sam: ik wil noooooit meer in een spookhuis. Hij zat bij Miranda op haar arm en wilde (en trilde) maar één ding en dat was zsm naar buiten. Tijn liep aan de hand van René mee en vond het vooral spannend.

Buiten bij het spookhuis maar even bijkomen met een grote bak popcorn. 'Dit was allemaal nep Sam. Echt waar kereltje...' Na het even na te hebben besproken, liepen we naar de Hotsprings; verwarmde jacuzzi's en een waterval om onder te staan. Relaxen dus! Nadat we in zwemkleding genoten van het waterspektakel, legden we de popcorn, kleding en tas eventjes weg van het water. Dit hadden we beter niet kunnen doen, want toen René onder de waterval ging staan , kwam er een aap uit de bosjes springen en die greep met twee volle handen de popcornbak vast, rende weg en klom in de dichtbijzijnde boom. Hilarisch om te zien! Voor Sam echter niet. Alweer een tegenvaller, haha.

We sloten het bezoek aan de Hotsprings af met een heuse poolparty. Keiharde muziek galmde uit de boxen en met een echte DJ, was het even lekker ouderwets losgaan! Althans, Miranda ging uit haar dak en dat viel de lokale bevolking ook op. De één na de ander wilde op de foto met haar. Erg lachen!

Rond 3 uur liepen we naar de Tiger show. Een Siberische Tijger werd gevoerd en dit werd ingeluid door een papegaai-show met enthousiaste rangers die, zoals het er naar uitzag, erg vriendelijk omgingen met de dieren. De jongens waren natuurlijk erg onder de indruk. Wat was er op dit park veel te doen/zien!

Rond 4 uur waren we weer terug bij de tent en werd ons aangeboden om voor 150 RM te gaan barbecuen bij de tent. Private! Full-expierence, doen dus! Kids vervolgens even op de tablet en papa en mama konden tussendoor nog even ziplinen voor hun eigen tent over het water. Bij terugkomst van het ziplinen waren Tijn en Sam verdwenen. Nergens te vinden en dat voor onze eigen ogen... Lichte paniek sloeg toe - al sloeg dat nergens op in zo'n veilig park- en het overige personeel op het park werd al via de portofoon ingeschakeld door Kamal. Eenmaal dat gedaan te hebben kwamen de twee koekebakkers de tent uit lopen, schatterend van het lachen. Het personeel lag ook helemaal in een deuk. Verstoppertje spelen onder hun bed in de tent. Nee, wij hadden het niet door. Na het chillen bij de tent gingen we nog even kijken bij de krokodil en nijlpaard. Indrukwekkend en heel dichtbij!

Rond 19.00 uur kwamen we terug en was de picknicktafel bij onze tent gedekt. We kregen een koelbox met satétjes, garnalen spiesjes, lamsvlees, worstjes, kippenvleugels en verse vis in marinade. Ook aan sla, rijst en drinken geen gebrek. Wat een weelde. Eigenlijk ook veels te gek voor een backpackers stel. Maar goed, we lieten ons lekker verwennen. Omdat er zoveel overbleef, brachten wij het personeel dat 24 uur over onze spulletjes en tent waakte wat vlees. Dit konden ze erg waarderen. Want Maleisië is nog steeds een land waar ze niet graag zien dat je eten verspilt.

Toen we klaar waren met eten, gingen we de avond in en was het inmiddels duister. Op het programma stond een Avatar wandelroute en vuurspuwers gepland. 'Glow in the dark' verf kregen we op onze huid en langs allerlei opgemaakte persoonlijkheden een spannende route voor de kids door de jungle. Geweldig om te zien en heel veel tijd en energie ingestopt door het park. Nog maar net bekomen van de wandeling, sloten we aan bij de vuurshow. Een heus optreden vol met energie, toneel, harde muziek en vuur zwaaiend/spuwend personeel. Voordat men begon, was er eerst een kort optreden om de vuurshow in te leiden. De openingsdans onder toeziend oog van wel tweehonderd mensen, ging Tijn met aantal andere vrijwilligers uit het publiek het podium op om mee te swingen. Geen angst en gewoon meedoen. Na afloop zei Tijn, dat wil ik later ook wel op het podium staan! En ik wil op muziekles! Kan ik mooi vuurspuwen! En eerlijkheidshalve het was een geweldige voorstelling vol entertainment.

Sam vond de 'dude' met het groene masker een coole gast. Opvallend is waar ze dan in alle hectiek opletten. Na afloop wilden we nog op de foto en trok er ineens een bekende (Kamal) zijn groen masker af. Heey! Dat is Kamal zei Sam! Hij was helemaal onder de indruk! Kamal die ons in de ochtend naar onze tent bracht en zo vriendelijk en behulpzaam was, was ineens vuurspuwer! We zagen de jongens denken 'wat cool!'. We wilden nog op de foto met de first Lord (hoofdrolspeler van de show die een indiaan figureerde) en omdat wij natuurlijk opvielen tussen alle Aziatische mensen (en Kamal ons kende) mochten we direct op de foto! Superleuk! Toen we alle indrukken van deze avond moesten verwerken zei Tijn: 'deze herinnering ga ik nooit meer vergeten, zo mooi!'.

En dit laatste is ook waarvoor we deze reis maken. Herinneringen maken, genieten van elkaar en plezier maken! We sloten ons bezoek aan het Sunway Lost World of Tambun af met een tweede dag op het park met bezoekjes aan allerlei tropische dieren, gevolgd door een taxirit naar Ipoh City waar de komende dagen verschillende tempels en grotten gaan bezoeken. Zoals een Nederlandse vrouw (en taxichauffeur) ook nog zei; naar Ipoh ga je voor de streetfood en grotten!

Byebye 'Kamal' en 'Sam'. Big Friends!


Reacties

Reacties

De Nijkampjes

Gelukkig hebben jullie toch nog een beetje het camping gevoel dit jaar?.
Leuk verhaal weer om te lezen!

Rianne

Wat leuk om te lezen dat het jullie zo goed bevallen is!! Onze jongens hebben jullie vandaag nog gezocht in Ipoh hahahaha. Geniet nog van jullie vakantie!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!